Το 1997 πέφτει στην «πιάτσα» η είδηση ότι γνωστός πράκτορας παζαρεύει το «ESTEREL» της SNCM για τα Δωδεκάνησα. Όλοι οι καραβολάτρες της εποχής εκστασιάζονται στο ότι ένα «Jumbo Ferry», απόγονος του θρυλικού «ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΕΞΠΡΕΣ» αλλά και των «ΝΑΪΑΣ ΙΙ» και «GOLDEN VERGINA», θα σκίζει με το μεγαλοπρεπές παράστημά του και τα 23 του μίλια (κόμβους δλδ), τα γαλανά νερά του Αιγαίου.
Τελικά το σχέδιο αυτό δεν υλοποιήθηκε και έμεινε σαν ένα ωραίο, ξεχασμένο όνειρο.
Η μοίρα όμως έφερε σχεδόν 20 χρόνια μετά το αδελφό του πλοίο, το «CORSE» στην Ελλάδα και έδεσε στις 21-5-2016 στη Σαλαμίνα, στα Ναυπηγεία της «Spanopoulos Group», υπό της τεχνικής και εμπορικής διαχείρiσης της ναυλομεσιτικής εταιρείας Go Shipping & Management Inc.», που έχει και το «SUNNY», αραβικών συμφερόντων.
Το «CORSE» είναι ναυπήγησης του 1983 από τα Ναυπηγεία «Dubigeon – Normandie» στη Γαλλία, με μήκος 145 μέτρα, πλάτος 23,80 μέτρα και βύθισμα 8,50 μέτρα (!!).
Η ταχύτητά του είναι στους 23,5 κόμβους.
Σαφώς μετά από τα 33 χρόνια της ζωής του και την έλευση στην Ελλάδα «του πάρτυ» των τελειότερων και ακριβότερων φέρρυ του κόσμου, που είχε διάρκεια μια γεμάτη 10ετία, δεν δείχνει πια τόσο εντυπωσιακό και «sexy», είναι όμως στιβαρό και εξακολουθεί να προκαλεί θαυμασμό για το ύψος του.
Επισκεφθήκαμε λοιπόν το στιβαρό γαλλικό φέρρυ. Ο ένας, από τους δύο τεράστιους καταπέλτες, είναι κατεβασμένος.
Εκεί μας υποδέχονται ο Ανθυποπλοίαρχος Oleg Olar και ο Γ’ Μηχανικός Sergei Cshutkin από την Ουκρανία.
Ανεβήκαμε από το Casing (στη μέση του γκαράζ) και τους κοινόχρηστους χώρους στη Γέφυρα. Το πλοίο βρίσκεται υπό επισκευή και απασχολεί περίπου 15 Ναυτικούς και περίπου 20 Τεχνίτες από τα γύρω συνεργεία.
Η Γέφυρα είναι στο ντεκ 10, μεγάλη και πλήρως εξοπλισμένη.
…Οι αναμνήσεις αρχίζουν να έρχονται… Το βαπόρι αν και του 1983, δεν παύει να είναι μια εξέλιξη του θρυλικού «ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΕΞΠΡΕΣ» και μακρινός απόγονος των «ΝΑΪΑΣ II» και «ΓΚΟΛΝΤΕΝ ΒΕΡΓΙΝΑ»…. Η καρέκλα του Πλοιάρχου είναι ίδια με του «ΝΑΪΑΣ ΙΙ» και κάποιες πινακίδες είναι γραμμένες με την ίδια αναχρονιστική γραμματοσειρά με το «ΝΑΪΑΣ ΙΙ».
Οι κονσόλες, τα όργανα έχουν την ίδια σχεδόν διάταξη με το «ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΕΞΠΡΕΣ» όπως και το χαρακτηριστικό τρυπητό «καουτσούκ» δάπεδο της Γέφυρας είναι κοινό και στα τέσσερα πλοία.
Στις ανοιχτές βαρδιόλες με την άπλετη θέα, υπάρχουν χειριστήρια και επαναλήπτες.
Στο ίδιο επίπεδο υπάρχει και ένα ωραίο Sun Deck με παράθυρα που συνεχίζει και πίσω από την τσιμινιέρα.
Στο ντεκ 9 υπάρχουν καμπίνες πληρώματος.
Στο ντεκ 8 υπάρχει ένα σινεμά και καμπίνες επιβατών.
Να σημειώσουμε ότι οι εσωτερικοί χώροι είναι αρκετά δαιδαλώδεις, με καλής ποιότητας υλικά. Δεν υπάρχουν σημαντικές φθορές παρόλα τα χρόνια, όμως τα υλικά στα καθίσματα έδειχναν κάπως φτωχά έως άσχημα στην περίπτωση των αεροπορικού τύπου καθισμάτων «Fauteuils» όπως τα λένε οι Γάλλοι, με την αντιαισθητική δερματίνη κόκκινου χρώματος, παρόμοιας με του δικού μας «Ποσειδώνα».
Στο ντεκ 7 υπάρχουν σαλόνια με αεροπορικά καθίσματα, σαλόνια με καναπέδες, κάποιες καμπίνες εσωτερικές, το self service και πρύμα ένας ωραίος ημίκλειστος χώρος τύπου «βεράντα ντεκ» με ανάλαφρη αισθητική.
Στο ντεκ 6 υπάρχουν κάποια διάσπαρτα σαλόνια αεροπορικών καθισμάτων, η ρεσεψιόν και το κατάστημα του πλοίου.
Τα γκαράζ καταλαμβάνουν τα ντεκ 3, 4, 5. Το No 5 είναι μόνο για Ι.Χ. και τα No 3 και 4 χωρίζουν με πατάρια ανάλογα.
Διαθέτουν όλα τα απαραίτητα. Σύστημα πυρόσβεσης springler, φώτα αντιεκρηκτικά, συν ασφαλείας και ανιχνευτές καπνού.
Ο Sergei ο Γ’ Μηχανικός του πλοίου μας προέτρεψε να κατέβουμε στο «βασίλειο» του, στα άδυτα του Μηχανοστασίου… Οι σκάλες είναι πολύ απότομες και στενές και σίγουρα η διάταξη τους ταιριάζει σε πολύ μικρότερο πλοίο.
Το Control – room, όμως, είναι πολύ μεγάλο και σε διάταξη «Π» και γραφείο Μηχανικού στη μέση.
Η αισθητική είναι φουτουριστική και βέβαια έχει όλα τα απαραίτητα.
Όλα τα όργανα είναι αναλογικά, στα μηχανοστάσια έχουν λυθεί πολλά εξαρτήματα των μηχανών, ψυγεία, ηλεκτρομηχανές, καπάκια, έμβολα ήταν έξω.
Ακόμη το βαπόρι την ημέρα που το επισκεφθήκαμε δεν είχε καθόλου έρμα, καθώς γίνονταν εργασίες συντήρησης στα τάνκια και τα void space.
Στο κυρίως Μηχανοστάσιο υπάρχουν 4 θηριώδεις Pielstick V 16 καθώς και τα «κουτιά» των μεγάλων stabilizers γαλλικής κατασκευής.
Στο ηλεκτροστάσιο υπάρχουν 4 ηλεκτρογεννήτριες γαλλικής προέλευσης της ACB. Υπάρχουν ακόμη 3 αντλίες πυρόσβεσης και από πλευράς πυροπροστασίας, όλοι οι χώροι του Μηχανοστασίου διαθέτουν σύστημα HI-FOG.
Σίγουρα ένα αξιόλογο βαπόρι με στιβαρή κατασκευή και καλή ταχύτητα, όμως εάν ήταν να δουλέψει στην Ελλάδα, ίσως τα χρήματα για να προσαρμοστεί να είναι αρκετά για να επενδυθούν σε ένα 34χρονο φέρρυ, με διάταξη ενδιαιτήσεων φιλοσοφίας δεκαετίας ’50 και ’60.
«CORSE».. ένα όνειρο του 1997, που θάμπωσε όμως το 2017 στη Σαλαμίνα..
Για το arxipelagos.com
Κώστας Σαρλής
Φωτο: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος
Κάμερα: Σίμος Μιχάλογλου
Μοντάζ: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος
ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΒΙΝΤΕΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ