(μια κραυγή αγωνίας για το χώρο της ακτοπλοΐας από τον εφοπλιστή Φώτη Μανούση)
Είναι καιρός πια να ασχοληθεί ο ίδιος ο Πρωθυπουργός με τα τεκταινόμενα στο Υπουργείο Ναυτιλίας και τον πρωτοφανή τρόπο που οι παράγοντές του πολιτεύονται στο χώρο της ακτοπλοΐας. Όσοι παροικούμε την Ιερουσαλήμ γνωρίζουμε αλλά και βιώνουμε μια πραγματικά θεσμική εκτροπή, η οποία μπορεί να μη γνωρίζουμε με βεβαιότητα ποιο πραγματικό σκοπό έχει, όμως, διαπιστώνουμε αδιαμφισβήτητα τι αποτελέσματα έχει. Κι αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από το να ευνοούνται συγκεκριμένα ναυτιλιακά συμφέροντα. Οι προκλήσεις είναι δυστυχώς πολλές.
Δεν απέχουμε μακριά από το στιγμή που οι μικροί πλοιοκτήτες θα αφανιστούν, αφού ο κλάδος οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε μονοπώλιο.
Είναι πλέον αδήριτη ανάγκη όχι κανείς άλλος, παρά μόνο ο ίδιος ο Πρωθυπουργός να στρέψει την προσοχή του στο Υπουργείο Ναυτιλίας, το οποίο απομονωμένο από το κέντρο της πρωτεύουσας, σαν άλλο νησί, μοιάζει πλέον με ένα ανεξάρτητο βασίλειο, κράτος εν κράτει, όπου λειτουργούν και εφαρμόζονται άλλοι νόμοι, όχι ίδιοι έναντι όλων, αλλά ελαστικοί και ευάλωτοι σε συγκεκριμένα πρόσωπα και συγκεκριμένα πράγματα….
Είναι ακόμα αναπόφευκτη ανάγκη να ξετυλιχθεί το κουβάρι που κρύβεται στα σπλάχνα των εταιρειών που διαθέτουν και διαχειρίζονται τα συστήματα έκδοσης ακτοπλοϊκών εισιτηρίων και το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος να ελέγξει τόσο αυτές όσο και τις ναυτιλιακές εταιρείες που συναλλάσσονται με το Ελληνικό Δημόσιο, διασταυρώνοντας και αντιπαραβάλοντας τα στοιχεία τους, τα οικονομικά τους, καθώς και κυρίως τις δηλώσεις τους για τους παρακρατούμενους φόρους…
Κύριε Πρωθυπουργέ, προσδοκούμε και αναμένουμε προτού να είναι αργά.