Route: Ancona – Igoumenitsa – Patras
IMO: 9035876
Building year: 1992 / 2000
Building yard: Mitsubishi Heavy Industries, Japan (#954)
Owner: Anek Lines
Operator: Anek Lines
Length: 192,0 m
Breadth:27,0 m
Draft: 6,72 m
GT: 13.403 / 29.429
Machinery: 2 * Pielstick 12PC4-2V
Speed: 23 kn.
Number of passengers: 800 / 1.500
Number of beds: 250 / 650
Port of registry:Chania
Flag: Greece
Sister ships: Sophocles V.
Ένα υπέροχο ταξίδι για τη Βενετία με τα «Λευκά Όρη»
Ένα μαγικό βενετσιάνικο παραμύθι
Αφιέρωμα στο πλοίο και τους ανθρώπους του
Όλα τα θαλασσινά ταξίδια είναι όμορφα. Υπάρχουν, όμως, κάποια θαλασσινά ταξίδια που έχουν κάτι το ξεχωριστό. Και σίγουρα ένα από τα πιο όμορφα ταξίδια που μπορεί να κάνει κανείς σήμερα είναι ένα ταξίδι για τη Βενετία. Ένα λογκάδο ταξίδι που κρατά κοντά στις 30 ώρες και στο τέλος του σου επιφυλάσσει την ονειρική άφιξη στην Πολιτεία των Υδάτων. Ένα ταξίδι που σε αποζημιώνει πλουσιοπάροχα. Η Βενετία είναι, ίσως, η πιο όμορφη πόλη του κόσμου και το πλοίο το πιο όμορφο μέσο μεταφοράς. Και, φανταστείτε τη χαρά να φτάνει κανείς σε μια τέτοια Πολιτεία με το «Λευκά Όρη», το υπέροχο πλοίο της ΑΝΕΚ. Η συγκυρία μοιάζει μοναδική. Από τη μία η θαλασσοκράτειρα Βενετία και από την άλλη το πλοίο της μεγάλης κρητικής ναυτιλιακής εταιρείας.
Το ταξίδι αυτό ξεκίνησε από το καινούριο λιμάνι της Πάτρας λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της Παρασκευής στις 18 Νοεμβρίου 2011 και κράτησε μέχρι το απόγευμα της Τρίτης στις 22 Νοεμβρίου 2011. Το δρομολόγιο του ήταν Πάτρα-Ηγουμενίτσα-Βενετία και επιστροφή. Το ταξίδι κράτησε κοντά στις 4 ημέρες και παρόλα αυτά νιώσαμε έντονα ότι ακόμα και οι 4 ημέρες δεν ήταν αρκετές για να δεις και να γνωρίσεις αυτό το υπέροχο καράβι και τους ανθρώπους του. Η φιλοξενία των ανθρώπων του πλοίου ήταν τόσο ζεστή που από την πρώτη στιγμή νιώσαμε σαν να βρισκόμαστε στο σπίτι μας. Και δεν ήταν λίγες οι φορές που αυθόρμητα ήρθαν στο νου κάποια αποσπάσματα από το έργο του Νίκου Καζαντζάκη «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά»:
«Πολλές χαρές έχει ο κόσμος ετούτος,
μα να ναι χινόπωρο γλυκό και να σχίζεις το πέλαο ετούτο
με ένα καράβι όπως αυτό,
θαρρώ δεν υπάρχει χαρά που να βυθίζει περισσότερο
την καρδιά του ανθρώπου στην Παράδεισο»

Στο κείμενο του Νίκου Καζαντζάκη προσθέσαμε μόνο τη φράση «με ένα καράβι όπως αυτό». Και σίγουρα οι παραπάνω γραμμές αποτυπώνουν πλήρως όσα βιώσαμε τούτες τις τέσσερις ημέρες του θαλασσινού ταξιδιού με το «Λευκά Όρη». Ζήσαμε ένα μαγικό βενετσιάνικο παραμύθι. Αναζητήσαμε τον θρυλικό ήρωα του Ugo Pratt, τον Corto Maltese, και τον πετύχαμε τελικά εμπρός από το λιοντάρι από μάρμαρο που ο Φραγκίσκος Μοροζίνι έκλεψε από τον Πειραιά το 1687 και το μετέφερε στη Βενετία. Το λιοντάρι αυτό φρόντιζε το λιμάνι του Πειραιά και ήταν το πρώτο πράγμα που έβλεπαν οι ταξιδιώτες όταν έφταναν στον Πειραιά (για αυτό λεγόταν και Porto Leone. Σήμερα υπάρχει ένα αντίγραφο του λιονταριού στον Πειραιά. Το λιοντάρι αυτό-σύμβολο του λιμανιού του Πειραιά- θα πρέπει κάποτε να επιστρέψει πίσω στο μεγάλο μας λιμάνι.

Το πλοίο ήταν πλαγιοδετημένο δεμένο στην «Α» θέση του καινούριου λιμανιού της Πάτρας. Το νέο λιμάνι έχει πολλά πλεονεκτήματα και σίγουρα προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια στα πλοία.
Επιπλέον, το λιμάνι είναι κλειστό και είναι, πλέον, σχεδόν αδύνατη η πρόσβαση στους μετανάστες που επιδιώκουν να ταξιδέψουν παράνομα στην Ιταλία. Για το λόγο αυτό, το έργο των ναυτικών έχει διευκολυνθεί αρκετά. Παρόλα αυτά, οι τέσσερις θέσεις πρόσδεσης (πλαγιοδέτησης) είναι πολύ λίγες και συχνά κάποιο πλοίο αναγκάζεται να αποβιβάσει τους επιβάτες του στο παλιό λιμάνι και να διανυκτερεύσει εκεί. Μάλιστα, η συγκεκριμένη θέση πρόσδεσης δεν είναι τόσο μακριά και ένα τμήμα του πλοίου προεξέχει του κρηπιδώματος.

Φτάσαμε στην Πάτρα γύρω στις 9 το βράδυ της Παρασκευής, όπου είχαμε τη χαρά να γνωρίσουμε από κοντά τον καπετάν-Νίκο Κουγιουμουτζάκη που αντικατέστησε για δύο μήνες τον καπετάνιο του πλοίου, τον καπετάν-Νίκο Καφέτζη. Ο καπετάν-Νίκος Κουγιουμουτζάκης έχει καταγωγή από την Ιεράπετρα Λασιθίου και τα τελευταία χρόνια κάνει τις άδειες των πλοιάρχων στα πλοία της ΑΝΕΚ.

Στον καταπέλτη του πλοίου μας καλωσόρισαν ο ύπαρχος του πλοίου, ο καπετάν-Χρήστος Μανιανής και ο Προϊστάμενος Αρχιθαλαμηπόλος, ο κύριος Νεκτάριος Πάνου. Το καλωσόρισμα ήταν τόσο ζεστό και ενδεικτικό του τι θα επακολουθούσε τις επόμενες ημέρες. Το «Λευκά Όρη» σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή, καθώς πρόκειται για ένα υπέροχο γιαπωνέζικο θαλασσοβάπορο που μετασκευάστηκε, όμως, με απόλυτα επιτυχημένο τρόπο από την ΑΝΕΚ και προσαρμόστηκε πλήρως στις ανάγκες της γραμμής. Το πλοίο αυτό, καθώς και το αδελφάκι του («Σοφοκλής Βενιζέλος»), υπήρξαν προσωπική επιλογή του αείμνηστου Σήφη Βαρδινογιάννη που έβλεπε πραγματικά πολύ μπροστά. Η ΑΝΕΚ πήρε τότε τα δύο αυτά μοναδικά θαλασσινά σκαριά και τα μετασκεύασε με μέτρο τις ανάγκες τις γραμμές της Βόρειας Ιταλίας. Το πλοίο αυτό σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή, είναι φιλικό, είναι ανθρώπινο, είναι φιλόξενο, είναι λειτουργικό. Εδώ δεν θα συναντήσει κανείς την υπερβολική πολυτέλεια που χαρακτήριζε ορισμένα από τα πλοία της Αδριατικής της προηγούμενης δεκαετίας. Αντίθετα, εδώ θα βιώσει τη ζεστασιά και τη φιλοξενία των ανθρώπων της ΑΝΕΚ υψωμένα στη νιοστή δύναμη.
Αρχικά, το πλοίο ταξίδεψε στη γραμμή Πάτρα-Κέρκυρα-Ηγουμενίτσα-Τεργέστη και τα τελευταία χρόνια στη γραμμή Πάτρα-Κέρκυρα-Ηγουμενίτσα-Βενετία. Η γραμμή είναι ιδιαίτερα αποδοτική όλο το χρόνο και το μεταφορικό έργο τόσο σε επιβάτες, όσο και σε οχήματα, είναι ιδιαίτερα μεγάλο. Το χειμώνα, βέβαια, τη γραμμή την συντηρούν τα φορτηγά.
Αλλά είναι τόσο μεγάλη η προτίμηση των επαγγελματιών οδηγών στην ΑΝΕΚ, ώστε στο πλοίο συναντήσαμε οδηγούς που ταξιδεύουν για περισσότερα από είκοσι χρόνια αποκλειστικά με τα πλοία της ΑΝΕΚ στην Αδριατική. Συναντήσαμε ανθρώπους από την Αλεξανδρούπολη, τη Θεσσαλονίκη και άλλα μέρη της Βόρειας Ελλάδας που έχουν αναπτύξει ιδιαίτερα στενές σχέσεις με τα πληρώματα της ΑΝΕΚ. Τα πλοία της εταιρείας αποτελούν πραγματικές γέφυρες που ενώνουν όχι μόνο δύο χώρες, αλλά καταφέρνουν να ενώσουν και ανθρώπους από όλα τα μέρη της Ελλάδας. Είναι τέτοια η φιλοξενία που παρέχεται σε όλους τους επιβάτες του πλοίου, Έλληνες και ξένους, που δύσκολα κάποιος θα ταξιδέψει με άλλη εταιρεία. Η φιλοξενία αποτελεί πραγματικά το «Α» και το «Ω».Ο ανθρώπινος παράγοντας αποδεικνύεται για μία ακόμα φορά ότι αποτελεί τον σημαντικότερο παράγοντα της επιτυχίας.

Ξεκινήσαμε, λοιπόν, από το λιμάνι της Πάτρας τα μεσάνυχτα της Παρασκευής. Στο σαλόνι του πλοίου μας περίμενε ο καπετάνιος του πλοίου για το θερμό καλωσόρισμα. Ένας καφές, μια ρακή, μια καλή κουβέντα. Τα προαιώνια μυστικά της κρητικής φιλοξενίας άρχισαν σιγά-σιγά να αποκαλύπτονται μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας. Η απορία για το πιο είναι, τελικά, το μυστικό της επιτυχίας ενός καραβιού μέσα σε λίγες μόνο ώρες είχε λυθεί. Το μυστικό της επιτυχίας δεν είναι άλλο από το πλήρωμά του. Οι άνθρωποι του είναι αυτοί που κάνουν αυτό το όμορφο γιαπωνέζικο σκαρί να μιλά κατευθείαν στην ψυχή μας.

Ο Προϊστάμενος Αρχιθαλαμηπόλος, ο κύριος Νεκτάριος Πάνου, και ο Βοηθός Αρχιθαλαμηπόλος, ο κύριος Παναγιώτης Πράπας, δεν μας άφησαν ποτέ από τα μάτια τους. Ότι και να ζητούσαμε, ήταν πάντοτε πρόθυμοι να μας εξυπηρετήσουν. Και από κοντά ο Επαμεινώνδας Βακρόπουλος να μας σκλαβώνει κυριολεκτικά με την ευγένεια και την καλοσύνη του. Στις επισκέψεις στη γέφυρα μας πρόσφεραν κάθε φορά όλα τα καλούδια του πλοίου. Και, μάλιστα, από τα κεράσματα δεν έλειψαν ούτε οι λουκουμάδες, ούτε οι σβίγγοι. Και ήταν όλα νοστιμότατα.

Μετά το πρώτο καλωσόρισμα, ακολούθησε η πρώτη μας επίσκεψη στη γέφυρα του πλοίου. Ζήσαμε από κοντά την ιεροτελεστία της αναχώρησης του πλοίου από το λιμάνι της Πάτρας. Με συντονισμένες κινήσεις, το«Λευκά Όρη» γύρισε την πλώρη του προς την έξοδο του λιμανιού και σιγά-σιγά ξεκίνησε το ταξίδι του για την Ηγουμενίτσα.
Μετά την αναχώρηση, είχαμε τη χαρά να γευθούμε για πρώτη φορά την υπέροχη κουζίνα του πλοίου. Δεν ξέρω αν μπορεί κανείς να βρει πιο νόστιμο φαγητό σε εστιατόριο στη στεριά. Αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι όλες τις ημέρες δοκιμάσαμε φαγητά που το ένα ήταν πιο νόστιμο από το άλλο. Αλλά και το σέρβις και η εξυπηρέτηση ήταν πάντα σε πολύ πολύ υψηλά επίπεδα. Ζεστή, φιλική, ανθρώπινη εξυπηρέτηση.

Και καθώς οι εκπλήξεις είχαν αρχίσει να διαδέχονται η μία την άλλη, οι καμπίνες που μας δόθηκαν ήταν και αυτές παραμυθένιες. Μεγάλες άνετες καμπίνες με γιαπωνέζικη ταυτότητα και ελληνική φινέτσα. Σπάνια συναντά κανείς τόσο ευρύχωρες, άνετες και λειτουργικές καμπίνες. Σε κάποιο άλλο πλοίο θα ήταν σίγουρα καμπίνες LUX. Εδώ ήταν απλά καμπίνες δίκλινες εξωτερικές (ΑΒ2). Και κάπου εδώ η πρώτη νύχτα τελείωνε και τα χαράματα θα μας έβρισκαν στο πόδι για έναν πρωϊνό καφέ στο bar της πισίνας και, βέβαια, την πρωϊνή άφιξη στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Με μαεστρικές κινήσεις ο καπετάν-Νίκος Κουγιουμουτζάκης θα δέσει το πλοίο στο αχανές Νέο λιμάνι της Ηγουμενίτσας.

Από εδώ και πέρα, ο ύπαρχος του πλοίου, καπετάν-Χρήστος Μανιανής και ο λοστρόμος του πλοίου, Παναγιώτης Στεριώτης, μαζί με τους άξιους βοηθούς τους θα αναλάβουν το έργο της φόρτωσης των φορτηγών και των οχημάτων στο πλοίο. Είναι τόσο μεγάλο το μεταφορικό έργο, ώστε απαιτείται ικανότητα γεωμέτρη για να αξιοποιείται όλος ο διαθέσιμος χώρος στο garage.
Στο παλιό λιμάνι ήταν δεμένα δύο πλοία του Γιώργου του Βεντούρη, το Sea Trade και το Riegel. Στο Νέο λιμάνι ήταν δεμένο το Elli T της ENDEAVOUR. Αναχωρήσαμε από την Ηγουμενίτσα στις 08:30 και το πλοίο έβαλε πορεία για τη Βενετία. Την ώρα που φεύγαμε από την Ηγουμενίτσα ερχόταν να δέσει το Hellenic Spirit της ΑΝΕΚ. Στο φως της Ανατολής, το «Ελληνικό Πνεύμα» φαινόταν ακόμα πιο φωτεινό και σπινθηροβόλο.
Μετά το δίαυλο της Ηγουμενίτσας αρχίζει η πορεία ανάμεσα στην Κέρκυρα και την Αλβανία. Περνάμε τα Περιστέρια, βάζουμε ρότα για τους Αγιους Σαράντα, και σιγά-σιγά ξανοιγόμαστε στην Αδριατική με πορεία την πόλη των Δόγηδων και των μεγάλων θαλασσοπόρων. Στη γέφυρα Αξιωματικός Φυλακής στη βάρδια 08:00-12:00 είναι ο ανθυποπλοίαρχος καπετάν-Βαγγέλης Παπουτσάκης από τα Χανιά, γέννημα-θρέμμα της ΑΝΕΚ.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού είχαμε τη χαρά να συναντήσουμε και να μιλήσουμε με αρκετά μέλη του πληρώματος. Όλοι ήταν ανοικτοί και εγκάρδιοι. Και νιώσαμε ότι, έστω και για λίγο, αποκτήσαμε μια ζεστή ανθρώπινη σχέση με τους ανθρώπους του πλοίου. Τα περισσότερα μέλη του πληρώματος ταξιδεύουν πολλά χρόνια με τα πλοία της ΑΝΕΚ και οι περισσότεροι έχουν ξανακάνει μαζί και σε άλλα πλοία. Έχουν όλοι το σεβασμό για τους παλαιότερους, αλλά και τη διάθεση να βοηθήσουν τους νεότερους. Αποτελούν πραγματικά μια δεμένη ομάδα που φαίνεται σαν να ταξιδεύουν μαζί για πολλά χρόνια. Τα δεμένα πληρώματα αποτελούν πραγματική ευλογία για το καράβι και την εταιρεία.

Στην επόμενη βάρδια στη γέφυρα (12:00-16:00), αξιωματικός φυλακής είναι ο υποπλοίαρχος καπετάν-]Βαγγέλης Ρούλιας, και αυτός γέννημα-θρέμμα της ΑΝΕΚ. Και είναι μεγάλο πλεονέκτημα το γεγονός ότι οι περισσότεροι νέοι αξιωματικοί ξεκίνησαν από δόκιμοι στα πλοία της ΑΝΕΚ και, κάποια στιγμή, στο μέλλον θα πιάσουν και πλοίαρχοι. Η συνέχεια αυτή αποτελεί στοιχείο-κατατεθέν της ΑΝΕΚ.
Δόκιμος πλοίαρχος στο πλοίο ήταν η Χρύσα Kουτσογιαννάκη

Στη βάρδια αυτή θα γνωρίσουμε τον πολύπειρο ναύτη Κυριάκο Ντεμίρη, μεγάλο λάτρη των βιβλίων και της λογοτεχνίας. Σε κάποια ώρα που δεν είχε βάρδια μας μίλησε για την αγάπη του για τον Νίκο Καββαδία, τον Hermann Melvill και τους άλλους λογοτέχνες που εμπνεύστηκαν από τη θάλασσα. Και, μέσα από τις συζητήσεις αυτές, αρχίσαμε να νιώθουμε ότι αν ο Νίκος Καββαδίας ταξίδευε στις μέρες μας, θα ταξίδευε σίγουρα με την ΑΝΕΚ και, πιθανότατα, με το «Λευκά Όρη» και το «Σοφοκλής Βενιζέλος». Η ΑΝΕΚ έχει πολλές ομοιότητες με την ΕΛΜΕΣ στις εποχές της δόξας της. ΕΛΜΕΣ-ΑΝΕΚ, μια νοητή συνέχεια ναυτοσύνης, φιλοξενίας, πολιτισμού. Τα πλοία συνεχίζουν να αποτελούν τις γέφυρες επικοινωνίας και πολιτισμού που ενώνουν θάλασσες και λαούς.
Το άλλο πρωΐ , Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011, φθάσαμε με το καλό έξω από τη Βενετία. Όμως, το πλοίο αγκυροβόλησε και δεν πήρε πλοηγό για να μπει στο δίαυλο, μιας και η ομίχλη που είχε καλύψει για τα καλά τη λιμνοθάλασσα δεν επέτρεπε την είσοδο μας στο δίαυλο. Απέναντί μας, ήταν αγκυροβολημένο το «Κρήτη Ι» το οποίο είχε φθάσει 24 περίπου ώρες πριν από μας. Στη θέση αυτή θα μείνουμε περίπου για 11 ώρες, μέχρι το απόγευμα της Κυριακής, όπου, επιτέλους, επιτράπηκε η είσοδος, πήραμε πιλότο και μπήκαμε στο δίαυλο.
Οι εικόνες που αντικρύζαμε ήταν πραγματικά μοναδικές. Στο μυαλό έρχονταν οι στίχοι του Νίκου Καββαδία από το «Πούσι» της ομώνυμης ποιητικής του συλλογής:
«Έπεσε το πούσι αποβραδίς
το καραβοφάναρο χαμένο
κι έφτασες χωρίς να σε προσμένω
μες στην τιμονιέρα να με δεις.
Κάτασπρα φοράς κι έχεις βραχεί ,
πλέκω σαλαμάστρα τα μαλλιά σου.
Κάτω στα νερά του Port Pegassu
βρέχει πάντα τέτοιαν εποχή.»
Μια ολόκληρη πόλη ήταν καλυμμένη σε ένα βαθύ πέπλο ομίχλης. Περάσαμε κοντά από την πλατεία του Αγίου Μάρκου και δεν είδαμε τίποτα εξαιτίας της ομίχλης. Ακούγαμε μόνο τις καμπάνες να κτυπούν και το πλοίο να σφυρίζει κάθε δύο λεπτά.
Οι εικόνες θύμιζαν κινηματογραφικό έργο εποχής. Το πούσι δεν μας επέτρεπε να δούμε πολλές εικόνες της νυχτερινής Βενετίας, αλλά μας άφηνε ελεύθερη τη φαντασία για το τι κρυβόταν κάτω από αυτήν την πυκνή ομίχλη. Φθάσαμε γύρω στις οκτώ το βράδυ και ξεκίνησαν οι διαδικασίες πρόσδεσης. Σε κάποια στιγμή εμφανίστηκε ξαφνικά μέσα στην ομίχλη και το «Κρήτη Ι».
Η αποβίβαση των οχημάτων πραγματοποιήθηκε από τον πλωριό καταπέλτη. Το πλοίο ξεφόρτωσε γρήγορα και αμέσως μετά ξεκίνησε και η φόρτωση του πλοίου. Τα φορτηγά περίμεναν υπομονετικά να επιβιβαστούν. Ο ύπαρχος καπετάν-Χρήστος Μανιανής ανέλαβε ξανά δράση και με τη βοήθεια του λοστρόμου και των ναυτών κατάφερε να φορτώσει στο πλοίο κοντά στις 100 νταλίκες.
Η χωρητικότητα του πλοίου είναι κοντά στα 101 φορτηγά και 93 Ι.Χ. Το «Λευκά Όρη» φορτώνει νταλίκες σε δύο επίπεδα και απαιτεί ιδιαίτερη ικανότητα από τον ύπαρχο για να μπορέσει να κάνει σωστά τη φόρτωση. Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι ο καπετάν-Χρήστος έχει μια εξαιρετική σχέση με τους οδηγούς των φορτηγών, οι οποίοι τον σέβονται και τον εκτιμούν πολύ. Η ικανότητα της επικοινωνίας είναι μοναδική στον Χρήστο Μανιανή και τον βοηθά να φέρει σε πέρας τη δύσκολη αποστολή του.
Το πούσι θα σταθεί ξανά εμπόδιο για την αναχώρησή μας, η οποία αντί για τις 11 τη νύχτα θα αναβληθεί για το επόμενο πρωϊνό. Η αναβολή αυτή θα μας δώσει τη δυνατότητα μιας νυκτερινής εξόρμησης στη Βενετία. Από την Piazzale Roma θα πάρουμε το βαπορέτο για να φτάσουμε στην περίφημη Piazza San Marco. Η περίφημη εκκλησία δεσπόζει στην ομώνυμη πλατεία. Θυμίζει τόσο πολύ τις δικές μας βυζαντινές εκκλησίες και πάνω από την είσοδό της στέκουν υπερήφανα τα αντίγραφα των τεσσάρων αλόγων που μεταφέρθηκαν από την Κωνσταντινούπολη έπειτα από την πρώτη ’λωση της Πόλης από τους Σταυροφόρους στα 1204 μ.Χ. Δάνεια και αντιδάνεια αιώνων και εποχών. Τα άλογα που μεταφέρθηκαν από την Κωνσταντινούπολη στη Βενετία. Ο Λέων του Πειραιά που βρέθηκε από το Μεγάλο μας Λιμάνι στο Arsenale της Βενετίας, λάφυρο του ανθρώπου που βομβάρδισε κάποτε τον Παρθενώνα. Κάπου εκεί κοντά βρίσκεται και η εκκλησία μας, ο ’η Γιώργης των Γραικών, η πιο λαμπρή ελληνική εκκλησία της Δύσης. Και δίπλα από την εκκλησία στεγάζεται το Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών, το μόνο ελληνικό ερευνητικό Ίδρυμα στη Δύση. Και κάπου κοντά στο Λέοντα του Πειραιώς θα απαντήσουμε στο δρόμο μας τον περίφημο Corto Maltese και το βενετσιάνικο παραμύθι του. «Λευκά Όρη», Νίκος Καββαδίας, Corto Maltese, ΑΝΕΚ, ΕΛΜΕΣ σε μια μοναδική συμφωνία αρμονίας και δημιουργίας.
Από τη Βενετία φύγαμε το άλλο πρωί της Δευτέρας κατά τις 8 το πρωΐ. Όσο περνούσε η ώρα το πούσι έπεφτε ξανά ολοένα και πυκνότερο. Αυτή τη φορά προλάβαμε να δούμε την πλατεία του Αγίου Μάρκου, το Παλάτι των Δόγηδων (το Palazzo Duccale), την περίφημη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη όπου φυλάσσονται μοναδικοί θησαυροί της ιστορίας και του πολιτισμού από την βενετοκρητική περίοδο. Το παιχνίδι των συμπτώσεων καλά κρατεί, η Βενετία και η Κρήτη ξανασυναντιούνται μέσα από ένα κρητικό βαπόρι. Αυτή τη φορά οι Κρητικοί επιστρέφουν στη Βενετία. Το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου χαιρετά καθημερινά το λέοντα του Πειραιά. Και κάθε φορά που το «Λευκά Όρη», το «Σοφοκλής Βενιζέλος» και το «Κρήτη Ι» αναχωρούν για την Ελλάδα, ο λέοντας του Πειραιά στέλνει τα χαιρετίσματά του στην Ελλάδα του σήμερα.
Σε λίγο θα φτάσει η ώρα που ο, πιλότος θα αποβιβαστεί στην πιλοτίνα και το «Λευκά Όρη» θα βάλει ρότα για την Ηγουμενίτσα και την Πάτρα. Μπροστά μας προπορεύεται το «Κρήτη Ι», το οποίο θα το προσπεράσουμε μετά το μεσημέρι. Η ομίχλη έφερε τα δύο πλοία της ΑΝΕΚ να πλέουν πλαϊ-πλάϊ στην Αδριατική.
Το «Λευκά Όρη» διαθέτει 654 κλίνες σε 183 ευρύχωρες και άνετες καμπίνες. Σπάνια συναντάς σε πλοίο της γραμμής τόσο μεγάλες και άνετες καμπίνες. Ο Προϊστάμενος Αρχιθαλαμηπόλος, Νεκτάριος Πάνου, και ο Βοηθός Αρχιθαλαμηπόλου επιβλέπουν επισταμένα κάθε λεπτομέρεια και επιλύουν σε χρόνο dt (όπως αποκαλούμε ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα). Τον περασμένο Μάρτιο πραγματοποιήθηκε γάμος στο πλοίο τον οποίο ακολούθησε δεξίωση για τους καλεσμένους στο A la Carte εστιατόριο του πλοίου. Και σε αυτήν την περίπτωση, όλοι στο πλοίο έδωσαν για μια ακόμα φορά τον καλύτερο εαυτό τους.

Στο Λογιστήριο του πλοίου, Προϊστάμενος Λογιστηρίου είναι ο Ηλίας Κολοκυθάς, Α Οικονομικός ο Μανώλης Κοτσιφάκης, Β Οικονομικός ο Φενέκ Ζοζέφ και ο Νίκος Μάρθας και δόκιμος Οικονομικός ο Δημήτρης Κοντοδήμος. Τροφοδότης του πλοίου είναι ο Νίκος Καδάς, άνθρωπος με καλλιτεχνικές ανησυχίες και ξεχωριστές ικανότητες στη ζωγραφική και τη φωτογραφία.

Μια ξεχωριστή παρουσία στο πλοίο ήταν ο Γιάννης Ιωάννου στη Reception του πλοίου. Ο Γιάννης Ιωάννου ταξιδεύει από το μακρινό 1972 και έχει περάσει από τα θρυλικά «Εγνατία» και «Ποσειδωνία» της ΕΛΜΕΣ, το «Brittanis, το «Αυστραλίς» και το «Amerikanis του Χανδρή, το «Ανκώνα» του Ευθυμιάδη, το Stella Solaris πλοίο-θρύλος για την ακτοπλοΐα με καπετάνιο το Μιχάλη το Μπενά. Μετά ακολούθησε μια περίοδος που βρέθηκε μακριά από τη θάλασσα και από το 2001 έχει επιστρέψει ξανά στη θάλασσα και στα πλοία. Πλέον, εταιρεία του, εδώ και χρόνια, είναι η ΑΝΕΚ.

Το πλοίο αυτό έχει κρητική ψυχή και αποτελεί τον καλύτερο πρεσβευτή της Ελλάδας στο εξωτερικό. Η πρώτη εντύπωση για χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο είναι αυτά τα πλοία της Αδριατικής. Και όλοι γνωρίζουμε πως αν η πρώτη εντύπωση είναι καλή, τότε δημιουργείται θετική προδιάθεση στον τουρίστα για την Ελλάδα και τους ανθρώπους της. Το κρητικό ελαιόλαδο χρησιμοποιείται αποκλειστικά στην κουζίνα και κανείς δεν σκέφτεται το κόστος μπροστά στην ποιότητα. Η προβολή του κρητικού ελαιολάδου και των κρητικών προϊόντων αποτελούν προτεραιότητα για την εταιρεία και αναγκαιότητα για τη χώρα. Η Ελλάδα του τέλους του 2011 έχει ανάγκη την προβολή προκειμένου να πάρει και πάλι τα πάνω της.

Το απόγευμα της Δευτέρας (21 Νοεμβρίου 2011) είχαμε τη μεγάλη χαρά να επισκεφτούμε το μαγικό κόσμο του μηχανοστασίου του πλοίου. Ο chief του πλοίου, μαστρο-Λεωνίδας Πορτέλος από την Αρέθουσα της Ικαρίας μας υποδέχτηκε θερμά στο μηχανοστάσιο μαζί με όλο το πλήρωμα της μηχανής. Ο chief 1,5 χρόνο στο πλοίο και έχει ξανακάνει και πάλι στο πλοίο το 2003. Ακόμα έχει κάνει και στο «Σοφοκλή Βενιζέλο», οπότε έχει μια πολύ καλή γνώση του πλοίου. Ο μαστρο-Λεωνίδας έχει κάνει για χρόνια στο «Κάντια» με τον μαστρο-Μανώλη Βολακάκη για πρώτο.
Οι δύο μηχανές PIELSTIK και οι τρεις ηλεκτρομηχανές δίνουν στο πλοίο φτερά και καλύπτουν όλες τις ανάγκες του. Η μέγιστη ταχύτητα του πλοίου είναι 23,5 μίλια την ώρα, αλλά συνήθως ταξιδεύει με την οικονομική ταχύτητα που είναι λίγο μικρότερη. Οι ανάγκες σε ρεύμα είναι συχνά αυξημένες, καθώς το πλοίο δίνει συχνά ρεύμα φορτηγά-ψυγεία κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Το «Λευκά Όρη» έχει δύο προπελάκια της πλώρης (BOW THRUST) και ένα προπελάκι της πρύμνης (STERN THRUST) που το βοηθούν πολύ στις μανούβρες.
Το μηχανοστάσιο του πλοίου αστράφτει από καθαριότητα. Τόσο μεγάλο και τόσο ευρύχωρο μηχανοστάσιο δεν συναντά κανείς εύκολα. Το πλοίο, παρά το γεγονός ότι είναι 20 ετών, μοιάζει πραγματικά σαν καινούριο. Τα γιαπωνέζικα πλοία αργούν να γεράσουν. Όταν, μάλιστα, τα συντηρούν τόσο καλά, όπως στην περίπτωση του «Λευκά Όρη», τότε ο χρόνος σταματά και το πλοίο μοιάζει σαν να έχει βρει το ελιξήριο της νεότητας. Όλοι μας τόνισαν ότι το πλοίο αυτό είναι «αρσενικό» βαπόρι που δεν καταλαβαίνει τίποτα στη θάλασσα, όσα μποφόρ και να έχει.

Ο πρωτοδεύτερος μηχανικός (Α/Β) είναι ο μαστρο-Μύρωνας, προϊστάμενος ηλεκτρολόγος είναι ο μαστρο-Κυριάκος Λιονάκης από τον Αποκόρωνα, Β μηχανικός ο μαστρο-’γγελος Αποστολάτος από το Πυργί της Κεφαλλονιάς και Γ μηχανικός ο μαστρο-Στέλιος Γιαλαμάς.
Είναι τόσα πολλά αυτά που συζητήσαμε με τους ανθρώπους του πλοίου που είναι πολύ δύσκολο να χωρέσουν σε ένα κείμενο όπως αυτό. Θα επακολουθήσει ένα ακόμα κείμενο που θα επικεντρώνεται στo προσωπικό ταξίδι αρκετών από τα μέλη του πληρώματος. Ζητάμε συγνώμη από όσους ξεχάσαμε να αναφέρουμε, αλλά έπεται και συνέχεια του αφιερώματος.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά την ΑΝΕΚ για το μοναδικό αυτό ταξίδι που μας πρόσφερε.
Της ευχόμαστε να βρίσκεται πάντοτε στην κορυφή και η ελληνική σημαία να κυματίζει για χρόνια περήφανα στον ιστό της πρύμνης των πλοίων της. Το σινιάλο της ΑΝΕΚ και η ελληνική σημαία στην πρύμνη μας κάνουν να καμαρώνουμε για τα επιτεύγματα της κρητικής εταιρείας και της ελληνικής ναυτιλίας.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τον καπετάνιο του πλοίου, καπετάν-Νίκο Κουγιουμουτζάκη για όλα όσα έκανε για μας. Τα λόγια είναι πραγματικά πολύ πτωχά.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τον ύπαρχο καπετάν-Χρήστο Μανιανή , τον καπετάν-Νικόλα Ζαννάκη, τον καπετάν-Βαγγέλη Ρούλια και τον καπετάν-Βαγγέλη Παπουτσάκη για τη φιλοξενία τους στη γέφυρα και όλα όσα μοιράστηκαν μαζί μας.
Φυσικά δεν ξεχνάμε να ευχαριστήσουμε τον Προϊστάμενο Αρχιθαλαμηπόλο, Νεκτάριο Πάνου, και τον Βοηθό Αρχιθαλαμηπόλου Παναγιώτη Πράπα που δεν έλειψαν ποτέ από κοντά μας.
Τι να πει κανείς για τη φιλοξενία που μας επιφύλαξαν στο Μηχανοστάσιο ο chief μαστρο-Λεωνίδας Πορτέλος και όλο το πλήρωμα της μηχανής. Το μηχανοστάσιο είναι από μόνο του ένας ζεστός χώρος. Πόσο, μάλλον, όταν συνοδεύεται από μια τόσο ζεστή ανθρώπινη παρουσία.

Τα ίδια ισχύουν για τον Προϊστάμενο Οικονομικό, Ηλία Κολοκυθά, τον Α Οικονομικό, Μανώλη Κοτσιφάκη, αλλά και όλα τα στελέχη του Οικονομικού Επιτελείου.
Ευχαριστούμε ακόμα τον λοστρόμο του πλοίου, Παναγιώτη Στεριώτη, που μας εκμυστηρεύτηκε τόσα πολλά, αλλά και μας μύησε στον κόσμο της θάλασσας και των κρυμμένων μυστικών της.
Ευχαριστούμε θερμά τον Γιάννη Ιωάννου για το ταξίδι στο χρόνο που μας πρόσφερε σε αλλοτινούς καιρούς και με παλιά, ένδοξα ιστορικά πλοία.
Ευχαριστούμε θερμά τον Επαμεινώνδα Βακρόπουλο και τον Κυριάκο Ντεμίρη.
Δεν ξεχνάμε όλους τους ναύτες, τους επίκουρους και το επιτελείο της κουζίνας.
Ένα τεράστιο ευχαριστώ από καρδιάς σε όλους.
Η βάρδια μας συνεχίζεται, το ταξίδι μας συνεχίζεται και σύντομα θα σας μεταφέρουμε και το ξεχωριστό ταξίδι για πολλούς από τους ανθρώπους που μιλήσαμε.
Καλά Χριστούγεννα, καλή χρονιά, με υγεία, αισιοδοξία, χαμόγελο και πολλά θαλασσινά ταξίδια.
Για το arxipelagos.com
Αντώνης Λαζαρής
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ
ΑΦΙΞΗ ΣΤΗΝ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ
ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ
ΑΦΙΞΗ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ
ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΒΕΝΕΤΙΑ
ΑΦΙΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ
ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΑΞΙΔΙΟΥ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ :ΠΛΟΙΑΡΧΟΥ & ΥΠΑΡΧΟΥ
ΟΜΑΔΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ ΜΗΧΑΝΟΣΤΑΣΙΟΥ
ΔΕΙΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟYΜΕ ΤΗΝ ANEK LINES ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
Ευχαριστούμε θερμά για την παροχή αδείας για την πραγματοποίηση αυτού του αφιερώματος και τη συνεργασία, τη διοίκηση της ΑΝΕΚ, το διευθύνοντα σύμβουλο Γιάννη Βαρδινογιάννη και τους αρχιπλοίαρχους, Σταύρο Αγγελιδάκη και τον DPA/ CSO, Πέτρο Χατζηδάκη. Επίσης, ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την πολύτιμη βοήθεια τους, την κυρία Νικολέτα Κανατάκη, τη διεύθυνση του τμήματος Μάρκετινγκ, κυρία Ειρήνη Σίμου και την κυρία ’ννα Νικολακάκη.
Για την πραγματοποίηση του αφιερώματοs συμμετείχαν οι
- Σίμος Μιχάλογλου: Κάμερα
- Σίμος Μιχάλογλου: Φωτογράφιση
- Aντώνης Λαζαρής, Φώτης Καρλής: Συνέντευξη
- Aντώνης Λαζαρής: Σημειώσεις
- Αθανάσιος Αντωνίου: Μετάφραση
- Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος: Montage – Computer Graphics Animation
Ήταν μια παραγωγή του arxipelagos.com σε συνεργασία με την ANEK LINES